کتاب همراه همیشگی من در زندگی بوده است.چه آن هنگام که کودک بودم و با آوای افسانه ها و قصه های کتاب ها روزم را به شب می رساندم و شب با رویاها و خیال های آن به خواب می رفتم ، چه در هنگام نوجوانی و جوانی ام. تا امروز هرگز از کتاب جدا نشده ام، زیرا دوستی نزدیک تر از کتاب نیافتم که شریک احساس ها و افکارم باشد. کتاب برای من معنای زندگی بوده و هست . اما در این راه هرگز کتاب را که بهترین دوستم بوده برای خود نخواسته ام و چون این خواستم بوده است، بیش از 18 سال است که هر کجا جای کتاب باشد به عنوان یاور کتاب همراه آن می شوم.اگر این جا کانون اصلاح و تربیت باشد، از رفتن به آنجا دریغ نکرده ام. یکی از جاهایی که در آغاز کارم به آنجا رفتم و کتاب بردم، کانون اصلاح و تربیت بود. یک روز یکی از نوجوانان در جواب اینکه زندگی یعنی چه؟ نوشت :« زندگی این است، برگی از درخت امید می افتد و زیر پای اسب های وحشی له می شود.» فکر کردم در واقع چه بر سراین نوجوان آمده که مانند قهرمان قصه های داستایفسکی به زندگی نگاه می کند. در حقیقت به سؤال خشونت چیست پاسخ داده بود. اکنون با کوله باری از تجربه فکر می کنم کودکان و نوجوانانی که ما بزرگسالان در پشت حصارها و میله ها زندانی کرده ایم به سبب کمبود کتاب به این راه افتاده اند و هیچ چیز دیگری به اندازۀ کتاب نمی تواند کمک آن ها در لحظه های تنهایی و برگشت به راه بیداری باشد.اگر کتاب را در کوله بارم گذاشته به روستاهای دورافتاده ، رفته ام با این درک بوده است که آگاهی می تواند چراغ راه زندگی مردم در دوردست ها باشد. آنجا که ما می گوییم مناطق محروم. اکنون به عنوان کتابدار در این سال های بسیار که با کمک همکارانم کتاب را در دسترس کودکان و نوجوانان گذاشته ایم، کتاب دادن به دست کودکان و نوجوانان را ، معنا کردن و راه زندگی را نشان دادن می دانم. در این سال ها آموخته ام کتابدار خوب یعنی کسی که راهنمای خوانندگان کتاب باشد و شیوۀ درست کتاب خوانی را به ویژه از هنگام کودکی به آن ها بیاموزد. این چیزها را از استادانی مانند دکتر ثریا قزل ایاغ، نوش آفرین انصاری و منیر همایونی آموخته ام. به خصوص در این ده سال در کنار استاد و مدیر اجرایی کانون توسعه فرهنگی کودکان، خانم منیر همایونی، بسیار چیزها آموختم و امیدوارم که زمانه به من فرصت دهد بیش و بیش تر شانس این را داشته باشم که از ایشان و همچنین دوست خوبم کتاب بیاموزم و توانایی در دسترس گذاشتن آن را به گروه های کودک و نوجوان داشته باشم.
طاهره فراهانی
