بعد از زلزله‌ی آذربایجان شرقی کانون توسعه فرهنگی کودکان با جمع آوری کمک های مردمی و بررسی منطقه و مشورت با افراد متخصص در منطقه تصمیم گرفت در منطقه ی ورزقان در روستای چایکندی کتابخانه ای تأسیس کند. تا پایان عملیات ساخت این کتابخانه، بنا به درخواست چند مدرسه برای هر کدام تعدادی کتاب خریداری و اسال شد. گزارش زیر را آقای شهنازان همکار ما د رتبریز که تمام فعالیت ها را در منطقه انجام می دهد پس از تجهیز این کتابخانه ها گزارشی بریا ما فرستاده که در زیر می خوانیم:
1- روستای تازه کند
این روستا از طریق جاده‌ی اصلی تبریز – ورزقان جاده‌ی خاکی از وسط روستای سرند ارتباط دارد. طبق گفته اهالی این روستا قبل از زلزله حدود 50 نفر جمعیت داشته، اما متاسفانه بعد از زلزله تعدادی از روستاییان که قبلاً به شهرهای اطراف تبریز مهاجرت کرده بودند به دلیل دریافت کمک های دولتی ( وام و دفترچه ارزاق ) و مردمی دوباره به روستاهای خود بازگشته اند و هم اکنون این روستا بیش از 150 نفر جمعیت دارد. این بازگشت مجدد روستاییان در روستاهای دیگر هم به وفور از اولین روزهای زلزله بطور محسوسی قابل مشاهده بود که متاسفانه هیچ راه چاره ای برای احقاق حق زلزله زدگان واقعی صورت نگرفته است. در این روستا ساخت خانه ها شروع شده بود ولی پیشرفت قابل ملاحظه ای دیده نمی شد. دبستان این روستا به نام میعاد تازه کند به طور کامل تخریب شده است و هم اکنون مدرسه در کانکس دایر است.15 شاگرد ( شامل 6 پسر و 9 دختر ) در یک کلاس در پایه های اول تا پنجم مشغول تحصیل هستند. معلم روستا آقای عبدالحسین مهدوی است. این کلاس هیچ گونه وسایل گرمایشی نداشت. مبلغ دومیلیون ریال جهت خرید بخاری نفتی و نفت مورد نیاز تا پایان سال به حساب مدرسه واریز شد. هم چنین لوازم التحریر خریداری شده و کتاب های ارسالی کانون به مدرسه اهدا شد.
2- روستای دغدغا
این روستا در فاصله‌ی2 کیلومتری از جاده تبریز – ورزقان است. این روستا 150 خانوار دارد و عملیات ساخت خانه ها در حال انجام است. مدرسه این روستا در کانکس است و یکی از دانش آموزان این مدرسه در زلزله فوت شده و حالا فقط 8 دانش آموز دارد. به گفته معلم روستا، آقای غریب خواجه، خانواده هایی که بعد از زلزله به روستا آمده اند بچه ها را با خود نیاورده اند. قبلاً این روستا 30 خانوار داشته است. گرمایش فقط با یک بخاری برقی صورت می گیرد و نیاز به بخاری دیگری هم دارد. معلم روستا با جمع آوری کمک های مردمی روزانه مواد غذایی در اختیار کودکان قرار می دهد.
3- روستای باجاباج
این روستا با صد درصد تخریب یکی از محروم ترین روستاهای منطقه است. باجاباج 5 کیلومتر با جاده اصلی تبریز – ورزقان فاصله دارد. مدرسه در کانکس است. این روستا 2 کلاس دارد و یک دفتر با 25 دانش آموز. معلم مدرسه آقای پور محمدی از کمبود بخاری برقی در دفتر کلاس و نبود وسایل کمک آموزشی برای کلاس ششم گله مند است. تعدادی کتاب و لوازم التحریر به این دبستان اهدا شد.
4- روستای چوپانلار
این روستا بعد از روستای باجاباج است. دبستان این روستا به نام “رشادت”در زلزله آسیب کلی ندیده است و با 20 دانش آموز تحت نظر آقای علیزاده اداره می شود. لباس های اهدایی کانون و همچنین کتاب و مقداری لوازم التحریر به این روستا اهدا شد و برای کل دانش آموزان لباس های گرم تهیه شد.
5– روستای چاخماق بولاغ علیا
در این روستا علیرغم تخریب بیش از 80 درصد متاسفانه بدلیل مشکل عدم وجود زمین مناسب هنوز ساخت و سازی صورت نگرفته است. در تاریخ 91/07/28 کاپشن های خریداری شده از وجه ارسالی کانون و هم چنین لباس های دریافتی زیر نظر آقای جواد قامتی ( عضو شورای روستا ) بین زلزله زدگان توزیع شد.
6- روستای چایکندی
توزیع البسه اهدایی کانون در تاریخ 91/07/28در این روستا صورت گرفت. مدرسه این روستا از زلزله آسیب کلی ندیده و با 45 دانش آموز در 2 کلاس دایر است. هم چنین تعداد 10 پتوی ارسالی کانون هم در تاریخ 91/09/04 در این روستا توزیع شد.
