به خواستۀ فرزند شش- هفت سالۀ خود جواب رد داده اید. و ابداً هم خیال ندارید از حرفتان بر گردید. فرزندتان از درِ دیگری وارد می شود. حالا كه نتوانسته حرف خود را پیش ببرد بنای بد اخلاقی را میگذارد. شروع می كند به جیغ و فریاد و گریه زاری و دست بردار هم نیست. پدر یا مادر چگونه می تواند این بچۀ شش – هفت ساله را آرام كند؟
پاسخ این است – آرامش نكنید! بگذارید انقدر ادامه دهد تا خودش خسته شود. طی سالهای طولانیی كه با والدین و فرزندان سروكار داشته ام به این نتیجه رسیده ام كه واكنش بچه ها به والدین از یك الگو تبعیت می كند. در خانواده های گوناگون واكنش ها یكسان است. یكی از واكنش هایی كه كودكان به والدین خود نشان می دهند مقاومت در برابر جواب “نه” است . این مقاومت به شكلی كه در سناریوی بالا نشان دادیم صورت می گیرد. همۀ والدین با همین الگوها مواجه می شوند. اگر بگذاریم كودك جیغ و دادش را بكند بالاخره مقاومتش ازمیان می رود و جوابِ “نه” را می پذیرد.
البته این كار سخت است. ما دلمان می خواهد فرزندمان حرف ما را بی چون و چرا بپذیرد. اما مطمئن باشید بچه ای پیدا نمی شود كه وقتی از والدینش جواب رد می شنود، بگوید : “متشكرم كه به درخواست من توجه كردید و می فهمم كه اگر جواب رد می دهید تنها به این دلیل است كه بهتر از من می توانید جوانب مساله را ببینید”. كودكان خودخواه تر از آن هستند كه چنین واكنش سنجیده ای نشان دهند.
بنابراین واكنش آنان عصبانیت است، جرو بحث است، و نشان دادن احساساتشان. هرقدر والدین بیشتر به این واكنش آنان توجه كنند، این رفتار بیشتر ادامه پیدا می كند. كلنجار رفتن با بچه ای كه دارد بداخلاقی می كند واقعا هیچ فایده ای ندارد. هرچه بیشتر با او دهن به دهن بگذارید بیشتر نق می زند و بد خلقی می كند!
تنها كاری كه واقعا نتیجه بخش است این است كه بگذارید آنقدر جیغ و داد كند تا خودش خسته شود. وقتی گفتید “نه”، یعنی “نه” و سر حرفتان بمانید. خواهید دید كه فرزندتا ن جیغ و دادش را می كند و بعد آرام می شود. ممكن است دری را به هم بكوبد. ممكن است اشكش سرازیر شود. هر كاری كرد كوتاه نیایید . می بینید كه آرام می شود.
نویسنده: دكتر برایان جی. ار*
مترجم:رؤیا رضوانی
______________________________________________________________________________________________
*Dr. Brian G Orr متخصص كودك با بیست و سه سال سابقه كار. او در شش كشور به عنوان پزشك انجام وظیفه كرده است و به صورت داوطلبانه در جمهوری دومینیكن، باهاما، مكزیكو، و هندوراس و نیز در بهداری سیار برای افراد بی خ:.7-نمانِ بوستون كار كرده است . آخرین كتاب او خاطرات پزشك كودكان نام دارد.
